Two Waves That Have Struck the Salafee Da'wah

Shaykh Rabee ibn Haadee al-Madkhalee
Reference: www.rabee.net
All praise is due to Allaah, and may the peace and prayers be upon the messenger of Allaah, his companions, family and whomsoever follows his guidance.

To proceed: To the brother, Muhammad ‘Abdul Hadee, the Imaam of Masjid As Sunnah in Marseilles, France. May Allaah grant him success, make his path firm, and increase him in guidance and foresight.

As salaamu ‘alaykum wa rahmatullaahi wa barakatahu, to you as well as all your brothers in France. And I thank you for your noble and sensible thoughts as in regards to the differences that occurred between the Salaafee youth just because of a difference that occurred between so and so and so and so, which shows an improper understanding of the Manhaj of the Salaf, and how they [the Salaf] hated splitting, rather Allaah and his messenger hate splitting and differing.

The Deen of Allaah and the Manhaj of the Salaf is not on this level that a lot of the youth believe it to be: That there occurs differing, enmity and disruption for the most trivial of reasons. From them [reasons] is that so and so speaks about so and so, and so a group of brothers strongly and stubbornly defend one brother and another group likewise defends the other. Then the conflicts and battles between the two (or more) groups begin. Allaah and his messenger and the Deen of Islaam are free from this type of behavior, as it is from the handiwork of Shaytaan, who wants splitting, differing, enmity and hatred between the Muslims for the most trivial of reasons.

Just as it is from the ways of the people of desires, innovations and Hizbeeyah, those who are far from the Manhaj of the Salaf and their intelligence, their Hikmah (wisdom), their foresight, their firmness and solidarity towards different circumstances, as well as their respect towards brotherhood and love, which are from what Allaah has ordered to be respected and preserved.

And I will give you a few examples of the positions that the Salaf took towards some situations, which showed their Hikmah, insight and their strict adherence to the book of their Lord and the Sunnah of their messenger. Situations that would shake up the people of innovations and push them towards splitting, differing, enmity and conflicts. But these situations do not even shift/sway Ahlus Sunnah, rather, it only increases them in firmness, unification, and in standing firmly against Fitan (trials) and its people.

1) In the Fitnah that occurred between the Sahaabah during the battle of Al Jamal and the battle of As Siffeen. What was the position of people of desires towards it and what was the positon of Ahlus Sunnah?

As far as the people of desires, then this Fitnah exposed their evil intentions and aims. Some of them Tahazzaba (made partisanship) towards one side and disparaged the other side like the Shee’ah, they were stubbornly bias towards ‘Alee, and they disparaged Ahlul Jamal, the people of Shaam, Mu’aaweyah, ‘Amr ibn Al ‘Aas and whoever supported them.

And likewise the Nawaasib; they supported Mu’aaweyah and ‘Amr and their armies, and they disparaged ‘Aleee, his armies and supporters.

Others like the Khwaarij and the Mu’tazilah or some of their leaders; they disparaged ‘Alee and his supporters as well as Mu’aaweyah and his supporters.

As for Ahlus Sunnah wal Jamaa’ah -رحمهم الله- , and at the head of them; the rest of the Sahaabah, the Tabi’een and the Imaams of guidance such as Sa’eed ibn Musayib, ‘Urwah ibn Az Zubayr, Al Qaasim ibn Muhammad, Saalim ibn ‘Abdillaah and others from the Imaams of the Tabi’een such as Maalik, Al Awzaa’ee, Sufyaan At Thawree, Sufyaan ibn ‘Uyaynah, Hamaad ibn Zayd, Hamaad ibn Salamah, and others from the Imaams of other Islaamic lands; in Madeenah, Makkah, Al Yemen, Al Basrah, Al Koofah, As Shaam, Misr, Al Maghrib, Al Andolus, All of them were upon one Manhaj, and one ‘Aqeedah towards the people of desires and towards those who disparaged the Sahaabah. And from them were those that participated in the battle of Al Jamal, and As Siffeen. They made Walaa’ of all of them, and made excuses for all of them and they considered that the Mujtahid [1] from amongst them who reached the correct opinion received two rewards, and that the one who erred received one reward;

2) There was a very strong disagreement between the two Imaams, Al Bukharee and Muhaammad ibn Yahyaa Al Dhuhalee, -رحمهم الله- , to the point that Ahlus Sunnah wal Hadeeth were about to tear apart. But because of their consciousness/awareness towards Islaam, and their deep conception of the dangers of separation and differing and their evil effects in the Dunyah and Aakhirah, they were able to extinguish this Fitnah and bury it to this day of ours;

3) And during these times of ours, there were differences between Shaykh Al Albaanee and a number of the Mashaayikh of Ahlus Sunnah such as Hamood At Tuwaygree, Shaykh Ismaa’eel Al Ansaaree, Shaykh Naseeb Ar Rifaa’ee. Differences of opinion occurred even between him and Shaykh Ibn Baaz,-رحمهم الله- . But the people, especially the Salafees, did not see any effects of this differing.

So what is it that has convinced the Salafee youth in these crucial days in which the enemies, with their different sects and methodologies, have outwardly proclaimed their enmity towards the salafee da’wah and its Imaams.

The Jews and the Christians from one angle, the Shee’ah, Rawaafid, Sufeeyah ‘Ilmaaneyoon and the Ikhwaan [from another angle] have built up fronts to wage war against the Salafee Da’wah, and have slung evil accusations on them, especially because of what is going on these days in regards to terrorism, bombings and destruction.

Don’t you think that this differing between the Salafee youth strengthens the enemies of the Salafee Da’wah, and gives them the incisive weaponry that they use to slaughter Salafeeyah and its people?

Doesn’t this differing distort the Salafee Da’wah and take away its beauty and grace as well as stop its spread and propagation? My brother and my sons, those whom Allaah has been gracious to and has guided to this magnificent Manhaj, some of the youth are ignorant of its status, and are ignorant of the bounty of Allaah upon them, and His Grace, and the fact that He guided them to this magnificent Manhaj.

I, as well as other than me, have realized that there are two waves that have struck the core of the Salafee Da’wah; a wave of harshness and extremism and a wave of excessive lenience that goes beyond the legislated bounds, and negligence/laxity. And both of these waves have been exaggerated to the point that they almost engulfed all the people of Salafeeyah.

Indeed Allaah has forbidden both extremism and negligence/laxity because of the harms and evils that they generate. And He has legislated for this ‘Umah At Tawasut (middle path) and to be just; this is the straight path of Allaah which He has ordered us to follow. In it is all that is good, happiness, and salvation from destruction.

So when I saw the dangers of these two waves, I directed advice to the Salafee youth everywhere a number of times. So I hope that this advice is welcomed and accepted by our brothers and sons and beloved ones from amongst the Salafees.

And I included in the advice, a strong encouragement to the Salafee youths to leave all kinds of separation and differing, and to have brotherhood for the pleasure of Allaah, and to love one another for His pleasure, as well as to be soft and gentle with one another, and to have Hikmah (wisdom) and to remind/advise the one who falls into error in a way that is best.

And now I strongly reaffirm this advice and I encourage you to seriously and truthfully leave off differing and its causes, and to replace it with accord and brotherhood and so on.

And I as well as all the Salafees in the Kingdom, and Yemen and other than them hope that we listen to all that has been addressed and to recognize it, in order to end this abominable differing and burry it, and proclaim affection and brotherhood, and to turn to gaining beneficial knowledge, as well as practicing pious deeds, and to co operate upon righteousness and piety, and to be serious about spreading this Da’wah, and to show its beauty in its ‘Aqeedah, Manhaj as well as its manners.

My Brother, Muhammad ‘Abdul Haadee, I hope that you seriously rush to quench this Fitnah, and that you call the intelligent ones in Paris, Leon and other cities, especially Abu Zeyaan, call them to a gathering in which you will present to them this letter of mine which I hope will be an aid to you all to end this Fitnah, remove its causes, and instill what Islaam has made obligatory upon you as in regards to brotherhood, and to exchange affection/love between you, and to co operate upon righteousness and piety in the place of separation in all fields especially in the field of Da’wah to Allaah.

My brother, it appears to me that these differences between them is not in ‘Aqeedah or in the principals of Da’wah or Manhaj, and it is only he say she say, enmity and arguing about people whom they have exceeded in elevating/glorifying, while they do not surpass the level of being a student of knowledge.

I ask Allaah that He fulfills all what they are striving to achieve in regards to unifying the ranks of the Salafees, and bringing together their hearts and souls upon truth and guidance.

And may the peace and prayers be upon our prophet Muhammad, his family and companions.

One who loves you for the sake of Allaah;

Shaykh Rabee’ bin Haadee ‘Umayr Al Madkhalee.

28/2/1425



--------------------------------------------------------------------------------

[1] One who has the ability to study the texts of the Quraan and Sunnah and derive his opinion.

كلمة عن الأحداث والمظاهرات والخروج على الحكام

الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وعلى آله وصحبه ومن اتبع هداه.

أما بعد:

فإن الإسلام لِكمال هديه وكمال حِكمته يمنع الخروج على الحكام وما يؤدي إلى الخروج، ويأمر بالنصيحة والموعظة الحسنة النافعة بالطرق الحكيمة البعيدة عن الإفساد والمفاسد.
لكن الخوارج يرون الخروج على الأئمة –بارك الله فيكم- يعني إذا كانوا يُكَفِّرُون بالكبيرة فهم يُكَفرون الإمام أو الحاكم، إذا خالف ووقع في معصية استحلوا الخروج عليه، فيخرجون يسفكون الدماء وينتهكون الأعراض ويستبيحون أخذ أموال المسلمين وسبي ذراريهم؛ إلى آخر مخازيهم التي وقعوا فيها بسبب هواهم وبسبب خلافهم لمنهج الله تبارك وتعالى ولما قرره الرسول عليه الصلاة والسلام وقرره القرآن وسار عليه العلماء وسار عليه الخلفاء الراشدون.

خالفوا هذا بأهوائهم فأثخنوا في الأمة ومزقوهم شر ممزق، وتلاحقت البدع بعد ذلك، هم فتحوا هذا الباب بل أبواب الشرور والفتن، لهذا أمر الرسول صلى الله عليه وسلم بقتلهم، فقال: (هُم شَرّ الخلقِ والخليقة) (فَأَيْنَمَا لَقِيتُمُوهُمْ فَاقْتُلُوهُمْ) (يَمْرُقُونَ مِن الدِّينِ كَمَا يَمرُق السَّهمُ مِن الرَّمِيَّة) فهذه طريقة الخوارج في كل زمان ومكان.
دائمًا يدعون إلى سفك الدماء وإلى الخروج على حكام المسلمين –بارك الله فيكم-، أما الشريعة ففيها الحكمة وفيها مراعاة المصالح وفيها درء المفاسد، فإن الخروج على الأئمة له مفاسد عظيمة جدًا.
لقد أَطْلَع الله رسوله صلى الله عليه وسلم على ما سيحدث في الأمة من انحراف في الحكام وفي غيرهم فقال عن الحكام: ( إنَّهَا سَتَكونُ بَعْدِي أثَرَةٌ وأُمُورٌ تُنْكِرُونَها، قَالُوا : يَا رَسُول الله ، فَمَّا تَأْمُرُ من أدرك منا ذلك ؟ قَالَ : تُؤَدُّونَ الْحَقَّ الَّذِي عَلَيْكُمْ ، وَتَسأَلُونَ الله الَّذِي لَكُمْ) متفق عليه.
فلم يأمرهم بالخروج ولا القتال ولا المظاهرات ولا غيرها مِن ألوان الفساد.
وعن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: (كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ تَسُوسُهُمُ الأَنْبِيَاءُ، كَلَّمَا هَلَكَ نَبِيٌّ خَلَفَهُ نَبِيٌّ، وَإِنَّهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدِي، وَسَيَكُون خُلَفَاءُ فَيَكْثُرُونَ قَالُوا: فَمَا تَأْمُرُنَا قَالَ: فُوا بِبَيْعَةِ الأَوَّل فَالأَوَّلِ، وأَعْطُوهُمْ حَقَّهُمْ، فَإِنَّ اللهَ سَائِلُهُمْ عَمَّا اسْتَرْعَاهُمْ ) متفق عليه.
انظر إلى هذا التوجيه النبوي الحكيم؛ فلو كان صبر المسلمين على جور حكامهم منطلقًا من هذه التوجيهات النبوية الحكيمة لجعل الله لهم فرجًا ومخرجًا (وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُ).
وكما تحدث رسول الله صلى الله عليه وسلم عن واقع الحكام تحدث أيضًا عن الفِرق وأنَّ هذه الأمة ستفترق إلى ثلاث وسبعين فرقة كلها في النار إلا واحدة، أطلعه الله سبحانه وتعالى على ذلك، وهذا من معجزاته، أطلعه الله على ما سيكون في هذه الأمة من بدع وسياسات منحرفة وما شاكل ذلك، ولكن رسول الله يراعي المصلحة الكبرى ويدفع الفتنة الكبرى عن المسلمين وعن دمائهم وعن أعراضهم وعن أموالهم.
أمر الله سبحانه وتعالى بتغيير المنكر (كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ)، وقال تعالى: (وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ).
ومع ذلك الحاكم له شأن آخر، وهو أن يُنصح بالحكمة والموعظة الحسنة، لأن تغيير منكره إذا كان دون الكفر البواح يترتب عليه مفسدة أكبر وأكبر وأكبر من المفسدة التي هو واقع فيها والتي تريد أن تستريح منها وتزيلها، تقع في مفسدة أكبر وأكبر من الفوضى وسفك الدماء وانتهاك الأعراض وسلب الأموال وما شاكل ذلك، أَمرنا بالصبر عليه الصلاة والسلام، قال عبادة بن الصامت رضي الله عنه: "بايعنا رسول الله صلى الله عليه وسلم على السمع والطاعة في المنشط والمَكره وعلى أثرة علينا وعلى أن لا ننازع الأمر أهله حتى تَروا كفرًا بواحًا عندكم فيه من الله برهان"، كفر بواح لا يحتمل التأويل، ولا يقبل تأويلاً، واضح كالشمس فحينئذٍ للمسلمين أن يخرجوا على هذا الحاكم الذي وقع في الكفر الواضح بشرط أن لا يكون في خروجهم مفسدة أكبر من بقاء هذا الحاكم الكافر –بارك الله فيكم- لأنه قد يخرج بعض الناس والضعفاء فيفتك بهم ويضيع الدين والدنيا، فتكون المفسدة أكبر! فلا يخرج المسلمون على الحاكم الكافر إلا إذا كان الخروج أرجح وأنجح وأن المسلمين سيسقطونه دون سفك دماء ودون انتهاك أعراض ودون ودون.
أما إذا بقي في دائرة الإسلام "لا ما صَلوا" تروي أم سلمة رضي الله عنها أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: " إنه يكون عليكم أمراء فتعرفون وتنكرون، فمَن عَرَف فقد بَرِئ، ومن أَنكر فقد سَلِم، ولكن من رَضِيَ وتابع، قالوا: ألا نقاتلهم يا رسول الله؟ قال: لا ! ما صَلَّوْا"، فما دام يصلي فلا يجوز الخروج عليه، ما قال :ما أقاموا الصلاة، قال: لا ما صلوا، مادام يصلي ظاهره الإسلام وأنه في دائرة الإسلام فلا يجوز الخروج عليه، لأن الخروج يؤدي إلى سفك الدماء وانتهاك الأعراض.
وما استفاد الناس من الخروج على الحكام أبدًا، لم يستفيدوا من الخروج على الحكام أبدًا، خروج أهل المدينة على يزيد ترتب عليه مفاسد عظيمة، خروجهم على بني أمية وعلى بني العباس ما يترتب عليها إلا الفساد والهلاك والدمار، فلم يستفد المسلمون من هذه الخروجات أبدًا، ودائمًا تأتي مفاسدها أكبر وأكبر وأشد من مصالحها، واعتبروا بالصومال كان حاكمهم ظالمًا فاجرًا فخرجوا عليه فاستمروا في دوامة من الفتن والدماء إلى يومنا هذا.
صدام الفاجر البعثي انظر لَما أُسقِط ماذا يحصل للعراق إلى يومنا هذا، وماذا سيحصل الآن لهؤلاء الذين يتظاهرون في البلدان العربية؟! ما الذي سيترتب على أعمال هؤلاء؟!
والله أنا آسَف، آسَف الأسف الشديد أنه لا ذِكر للإسلام في هذه المظاهرات كلها! وبعض الكتاب يحكي الإجماع على هذه الديموقراطية، ينطلقون من الديموقراطية، المطالب الشعبية كلها تنطلق من الديموقراطية! ليس فيها أي مطلب ينطلق من الإسلام أبدًا، والعياذ بالله، والحلول من بعض الحكام ديموقراطية، فيا غربة الإسلام.
يعني هذا حاكم تونس غادر تونس والفوضى باقية والله أعلم كيف ستنتهي الأمور؟! وما أظن أنها ستنتهي بحكم الإسلام.
وحاكم مصر طلب مهلة لمدة بسيطة ثم يتخلى عن الحكم فأصر المتظاهرون إصرارًا شديدًا على تنحيته فورًا فتنحى، فما هو البديل عن الديموقراطية أو الحكم العسكري؟ إذا لم يكن البديل هو الإسلام بعقائده ومناهجه الصحيحة في كل المجالات ومنها مجال السياسة، إذا لم يكن الإسلام هو البديل فلم يصنعوا شيئًا، إذا كان البديل هو الديموقراطية الغربية المناهضة للإسلام فبئس البديل.
أنا آسَف الآن على ما يحصل في العالم الإسلامي من هذه المظاهرات الجاهلية الهمجية الفوضوية التي لا وجود للإسلام في مطالبها ولا للمتظاهرين مما يدلك على أنهم جاهلون بالإسلام، وأنهم لا أمل لهم أو لا رغبة لهم في أن تقوم دولة إسلامية مثلاً، ما عندهم هذا، ديموقراطية! ديموقراطية! ديموقراطية! ديموقراطية! يعني طلاب جامعات ودكاترة وأساتذة وعقولهم أدنى وأدنى من عقول الأطفال! وهم يركضون من وراء أفكار الغرب وتشريعات الغرب وقوانين الغرب، ومطالبُهم لا تقوم إلا على هذه الأمور التي جاءت من أوروبا " لتتبعن سنن من كان قبلكم شبراً بشبر، وذراعًا بذراع حتى لو دخلوا جحر ضب لدخلتموه" أهل البدع فعلوا هذا والسياسيون فعلوا هذا مع الأسف الشديد.
نسأل الله تبارك وتعالى أن يهيئ للأمة علماء ناصحين يقودونهم بكتاب الله وبسنة رسول الله، وأن يهيئ لهم حكامًا صالحين ناصحين يحكمون بشريعة الله تبارك وتعالى، بكتاب الله وبسنة رسول الله عليه الصلاة والسلام ، إنّ الحكم لله وحده سبحانه وتعالى فلا حكم لأحد معه ولا شريك له في حكمه : ﴿ إن الحكم إلا لله، أمر أن لا تعبدوا إلا إياه ﴾ ، الحكم لله وحده، ربكم الذي خلقكم وخلق الأرض وخلق السماء وأمدكم بالأنهار والجنان وكل شيء ثم تنسونه! وتنسون تشريعاته! وتتعلقون بتشريعات اليهود والنصارى!
ما أحد ذكر الإسلام في هذه المظاهرات، حتى صوت الخوارج ما وُجد عندهم مع الأسف الشديد، نحن نذم الخوارج ونذم خروجهم ونحاربهم لكن هؤلاء مطالبهم تحت مطالب الخوارج بدرجات ودرجات، مع الأسف الشديد.
فنحن ننصح المسلمين أن يعودوا إلى الله تبارك وتعالى، أن يعودوا إلى كتاب الله عز وجل، ويكون لا هم لهم إلا الالتزام بهذه الشريعة وتطبيق هذه الشريعة الغراء، تطبيق نصوص هذا الكتاب الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه، والسعادة كل السعادة فيه وفي بيانه السنة، والهلاك والدمار والشرور والفتن والمحن كلها تنصب على من يخرج عنهما.
ونسأل الله أن يهيئ للمسلمين حكامًا ناصحين؛ لأنَّ الحاكم إذا لم يَنصح للأمة فقد حرم الله عليه الجنة، فعن مَعْقِل بن يَسارٍ - رضي الله عنه - ، قَالَ : سَمِعْتُ رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ، يقول : ( مَا مِنْ عَبْدٍ يَستَرْعِيهِ اللهُ رَعِيَّةً ، يَمُوتُ يَوْمَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌّ لِرَعِيَّتِهِ ، إِلاَّ حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الجَنَّة ) متفقٌ عليه . وفي رواية : ( فَلَمْ يَحُطْهَا بِنُصْحِهِ لَمْ يَجِدْ رَائِحَةَ الجَنَّة ) . وفي رواية لمسلم : ( مَا مِنْ أميرٍ يلي أمور المُسْلِمينَ ، ثُمَّ لا يَجْهَدُ لَهُمْ وَيَنْصَحُ لَهُمْ ، إِلاَّ لَمْ يَدْخُلْ مَعَهُمُ الْجَنَّةَ ) .
فالحاكم يجب عليه أن يَنصح، ومِن نصحه للأمة أن يطبق فيهم أحكام الله وينفذ فيهم شريعة الله ويربي الأبناء والأجيال والجيوش على كتاب الله وعلى سنة رسول الله صلى الله عليه وسلم، هذا الذي يجب على المسلمين وحكامهم.
الله الذي خلقكم وبوأكم هذه الأرض، الأرض التي فُتحت بالإسلام، مصر فتحت بالإسلام، ليبيا تونس غيرها الجزائر المغرب، الشرق الغرب، العراق خراسان كلها فُتحت بكتاب الله وسنة رسوله عليه الصلاة والسلام، كيف يُنسى كتاب الله وسنة الرسول؟! كيف يُنسى الله؟! كيف تنسى أحكامه سبحانه؟!
الحكم له وحده سبحانه وتعالى، ليس لأحد حاكمية مع الله تبارك وتعالى، فنسأل الله العافية.
على كل حال الخروج لا يجوز لأنه يترتب عليه مفاسد لا أول لها ولا آخر.
والتأريخ يدل على هذا والواقع الذي عاصرناه وعايشناه يدل على هذا، فالأمور لا تعالج إلا بالحكمة.
كان على هؤلاء أن يذهب العقلاء إلى الحاكم ويذكروه بالله ويخوفوه بالله، ويقولوا له والله نريد الإسلام، كيف نقول ديموقراطية!؟ هو يقول ديموقراطية، الديموقراطية فيها وفيها وفيها!! بعضهم عدد للديموقراطية حوالي مائة مفسدة أو ما أدري مائة وخمسين مفسدة، أنا رددت على عبد الرحمن عبد الخالق وبينت له مفاسد الديموقراطية قال أزيدكم أن مفاسد الديموقراطية تبلغ مائة وخمسين مفسدة، قلت له إذا كانت تزيد على مائة وخمسين مفسدة فهي أكبر من الشرك، هي أم الشرك هي أم الخبائث الآن وليس فيها عدل أبدًا، أول ما يسقطون حق الله، فأين العدل؟! أول ما يسقطون حق الله وحق رسوله وحق كتابه وحق الإسلام فأين العدل؟! بارك الله فيك، يزعمون أن فيها الحرية! لكن ما هي هذه الحرية! تَدَيَّن بما شئتَ، كُن يهوديًّا كن نصرانيًّا كن شيوعيًّا كن بعثيًّا كن قبوريا كن ما شئت –بارك الله فيك- إلبس ما شئت! تَعَرَ! امش عارياً! ازن ! اسرق ! لا تخف من إقامة الحدود –بارك الله فيك- رَابِ ! تعامل بالربا ! افرض المكوس! أين العدل؟! كلها ظلم وظلمات بعضها فوق بعض، فالحرية الصحيحة الحقيقية في الإسلام، يحرر الإنسان من كل العبوديات التي تبيحها الديموقراطية وغيرها من التشريعات الجاهلية، فكيف المسلمون يطالبون بالديموقراطية ديموقراطية ديموقراطية!
نسأل الله أن يوفق المسلمين للعودة إلى كتاب الله وسنة رسوله صلى الله عليه وسلم.
وسبحانك اللهم وبحمدك، أشهد أن لا إله إلا أنت، أستغفرك وأتوب إليك.

كلمة مفرغة للشيخ
ربيع بن هادي المدخلي
17-3-1432هـ

The Historical Reality of what Popular Revolutions Lead to

بسم الله الرحمن الرحيم

Throughout the recent popular uprisings in the Arab world that were triggered by Wikilinks I have met with an overwellming agreement among arabs in America that this is a positive thing and is justified and necissary and often I find myself hearing " He's been ruler too long" or even "30 years what does He think he is God".
Perhaps the most glarringly unislamic responses I've heard as a rebuttal to clear texts found in the Qur'aan and authentic sunnah is one that was given by a brother from Morroco after I mentioned to him quite a number of clear hadeeth on the subject: "well look at the French revolution and what great good it opened up for France and Europe" this ironically enough comming from a man from a country that was Colonized by the French themselves.
The following is a link to a brief but vivid account of the chaos of the French Revolution and the Post-revolution secular state of the Jacobins.

תמצית מאפיינים האסלאם

תמצית מאפיינים האסלאם
השבח לאל ריבון העולמות והתפילה והשלום לראש השליחים נביאינו מוחמד ולצאצאיו ולחבריו.
האסלאם הוא העדות שאין אל מלבד אללה ושמוחמד שליח אללה בלב בלשון ובאיברים , והוא כולל את האמונה בששת עיקרי האימונה וקיום חמשת עיקרי האיסלאם הלכה למעשה כי אות.
והאיסלאם הוא אחרון השליחויות האלוהית שאללה הטיל על אחרון נביאיו ושליחיו "מוחמד בן עבד אללה" עליו השלום, והוא דת האמת שהאל לא יקבל זולתו משום יצור .
והאל קבעו נגיש ופשוט ללא כל סיבוך או קושי ולא חייב את מאמיניו יותר מיכולתם , שאינם סובלים.
זהו דת שבמהותה המונתיאזים ודוגל באמת, בצדק,וברחמים,והוא הדת האדירה המכוונת את האנשים לכל דבר מועיל רוחנית וחומרית בעולם הזה ובעולם הבא, והוא הדת שבא האל תיקן בין הלבבות התועים והתאוות השוטות והצילים מחשכות הסטייה והתווה להם את דרך הצדק והאמת.
והוא דת הישירה והאמינה בכל הצקויות ,סיפוריה הם אמת ,אמונותיה נכונות ,מעשיה ישרים,ומוסריה נשגב ונימוסיה נעלים.
מטרות שליחות האיסלאם היא לממש את הסיעיפים שלהלן:
1- שהאנשים יכירו את אללה בוראם, דרך שימותיו וכינויו ומאפייניו הייחודיים ומעשיו המחוכמים שאין לו שותפים בעשייתם והיותו ראוי למעמד זה לבדו בלא כל שותף.
2- הדרישה מהאנשים לעבוד את אללה לבדו ללא כל שותף, ע"י קיום מצוותיו בספרו "הקוראן" ובהכוונות שליחו " סונה וחדית'" לתיקונים ולאושרם בשני העולמות (בעולם הזה בועולם הבא).
3- להביא לידיעתם את מצבם ואת עתידם לאחר מותם בקבר ובתחיית המיתים ביום הדין ובגורל כל יצור- לגו עדן או לגיהנום בהתאם למעשיהים לטוב ולרע.
אפשר לסכם את עיקר יסודות האסלאם בסעיפים שלהלו:
ראשית עיקרי האימונה "ארקאן אלאימאן":
1- העיקר הראשון – האמונה באללה ,זה כולל את הדברים הבאים
א- האימונה בריבונות אללה יתעלה: כלומר הריבון הבורא הבעלים של העולם המכוון והמנהל לכל ענייני בריאיו ודיינם.
ב- האימונה באולהיות אללה יתעלה כלומר : הוא אל האמת ושאר האלילים זולתי הם שקריים ופסולים.
ג- האימונה בשמיותיו כינוייו ומאפייניו תכלומר: יש לו שמות תואר מיוחדים ומאפיינים מושלמים ונשגבים,לאור האמור בספרו (הקוראן) והכוונות שליחו (סונה,חדית') עלין השלום.
2- העיקר השיני הוא האימונה במלאכים:
המלאכים הם עבדים מכובדים , האל בראם הם עבדיהו וצייתו לו , והוא חייבם למלא משימות מוגדרות , מהם:"גיבריל" האחראי להעברת ההשראה האלוהית מאללה לנביאיו ולשליחותיו ,ומהמלאכים גם " מיקאאיל" האחראי לגשם ולצמחים ,ומהם גם "אסראפיל" האחראי לתריעת השופר ביום הדין , ומהם גם "מלאך המוות" האחראי לנטילת הנישימות ברגע המוות.
3- העיקר השלישי , האימונה בספרי הקודש-
אללה יתגדל ויתקדש הוריד לשולחיו ספרי קודש להדרכת האנשים לטובתם ולתיקונםתמספרים אלה ידוע לנו:
א- התורה שאללה הוריד למושה עליו השלום והוא המפואר בספרי בני ישראל
ב- הברית החדשה "האינגיל" שאללה הוריד לישו (עיסא) עליו השלום.
ג- תהלים (זבור) שאללה העניק לדוד עליו השלום .
ד- מגילות איבראהים עליו השלים שקיבל מאללה.
ה- "אלקוראן" המפואר וגולת הכותרת שאללה הוריד לנביאו מוחמד עליו השלום, אחרון הנביאים שביטל בו את שאר ספרי הקודש הקודמים וערב לשמירתו מזיוף משום שהוא ישאר ראייה חותרת נגד כל היצורים עד יום הדין.
4- העיקר הרביעי – האימונה בשליחים:
אללה שלח שליחים לברואיו, מנוח עליו השלום וכלה במוחמד עליו השלום,וכל השליחים ובכלל ישוע בן מרים ועוזייר עליהם השלום, הם אנשים ברואים ללא שום סממן של ריבונית או אלוהית , שכן הם עבדי האל שזכרו בכבוד השליחות , והוא חתם את השליחויות בשליחות מוחמד עליו השלום שנשלח לכל האנשים ואין נביא אחריו.
5- העיקר החמישי – האימונה באחרית הימים
והוא יום הדין שבו האל אוסף את כל הברואים , עם תחיית המתים מקבורותיהם לחיות חיי נצח בגן העדן או בגיהינום בהתאם למעשיהים, והאימונה באחרית הימים היא האימונה בכל מה שיהיה לאחר המוות מהייסורים וההנאה בקבר (בהתאם למעשי האדם באחייו),דרך תחיית המיתים וכלה ביום הדין לגן עדו או לגיהינום.
6- העיקר השישי – הימונה בגורל.
הגורל הוא האימונה שהאל קבע את בריאת היצורים מראש בתיחכומו ובחוכמתו וכל היצורים ידועים לו ובריאתם כתובה אצלו בלוח השמור , והם נבראו בהתאם לרצון אללה בידיעתו והכוונתו ובבריאתו להם.
 שנית יסודות האסלאם (ארקאן אלאסלאם).
האסלאם מבוסס על חמישה יסודות ואין והמוסלם נחשב מוסלם באמת אם לא יאמין ביסודות אלה ויקיים הלכה למעשה והם:
1- היסוד הראשון העידות (שהאדאתאן) אל מלבד אללה ושמוחמד הוא שליח אללה עדות זו היא המפתח לאסלאם והבסיס שעליו ייבנה.
משמעות העדות ש "מוחמד הוא שליח אללה " היא להאמין לדבריו שמסר ולציית לצויוויו ולסלוד לאיסוריו, ושהאל ייעבד רק במה שהתווה.
2- היסוד השיני – "התפילה"
היא כוללת חמש תפילות חובה יומיות, שהאל התווה למען תהיה מילוי חובה, מצד הבריאים כלפי יוצרם ושבח ותודה לו על חסדיו ,וקשר בין המוסלמים לבין ריבונו, מונולוג של היצור הקורא לאולהיו ומבקש ממנו , ודרך לסלידה מאיסורים ומעבירות.
ועל התפילה הישרה לתקן את דרך האדם, ואמונותיו ומחייבת שכר מאללה בשני העולמות ,ובכל זאת הוא זוכה בשלווה נפשית וגופנית וזה מביא לו אושר בשני העולמות.
3- היסוד השלישי – הצדקת החובה (זקאה)
היא צדקה החלה על כל המחוייבים בה אחת לשנה ,לטובת הראויים לקבלתה העניים ועוד (מצארף אלזקאה ).
ואין היא חובה על העני שרכושו והכנסתיו פחותים מסף חובת מתן הצדקה (ניסאב אלזקאה).
והיא חלה על העשירים להשלמת דתם ואמונתם להגזלת כספיהים ומוסרם, להרחקת מזיקים מהם ומכספיהים, ולטיהורם מעוונת ולניחום הנזקקים והעניים והטיפול בעניינים בכלל , ועם זאת היא אחוז מועט ביותר יחסית לכספים הרבים שהאל העניק להם.
4- היסוד הרביעי – הצום (סיאם)
הוא צום חודש רמדאן המבורך ,החודש התשיעי מחודשי שנת הירח שבו משתתפים כל המוסלמים בניטשת תאוותיהם המקוריות כגון אוכל,שתייה,ויחסי אישות, במשך היום מהפצעת השחר לשקיעת השמש , והאל מפצה את הצמחים בחסדים רבים בהשלמת דתם ואמונתם ומכפר על עוונותיהם ומעלה את דרגות אמונתם ושכרם בשני העולמות.
5- היסוד החמישי – העלייה לרגל (חג'):
הוא ההליכה למסגד האל (הכולל את אלקעבה) במכה לקיום עבודה דתית מיחדת בזמן ובמקום מוגדרים בהלכה המוסלמית ,פעם בחיים.
בעלייה לרגל נאספים המוסלמים מכל קצות תבל אל האדמה הקדושה ביותר ,כדי לעבוד ריבון אחד (אללה) לובשים תלבושת אחידה , ללא הבדל בין נשיא ואזרח , עשיר ועני לבו ושחור. כולם מקיימים את נהלי העלייה לרגל במשותף ( בזמן ובמקום), ובעיקר מעמד ערפה הקפת אלקעבה הקדושה, כיוון תפילת המוסלמים ( קיבלה) וההליכה בין ספה למרוה ,ביסוד זה טמונות תועלות דתיות וחומיות רבות עץ איך ספיר.
 שלישת " איחסאן" – שיא האימונה.
הוא עבודת אללה באימונה ובאסלאם כאילו אתה רואה אותו, וטם טינך רואה אותו הוא רואה אותך , כלומר להרגיש זאת ולנהוג בהתאם להכנות שליח אללה , מוחמד עליו השלום ואי הפרתם כל המצויין לעיל מהווה את הקרוי דת האסלאם.
ידוע כי האסלאם סידר את חייי האנשים יחידים וקבוצות , והבטיח להם אושר בעולם הזה ובאחרית הימים הוא התיר להם נישואים ושידל להינשא , אסר זנות ומשכב זכרים ושאר עוונית , חייב שמירה על קשרי קרבה תבע רחמים על העניים והמסכנים והדאגה לצרכיהם , דרש מוסר טוב וינמוסים ושידל לרכוש אותם, אסר מנהיגים נאחלים והתריע נגדם , התיר רווחים בדרך כשרה במסחר ואסר ריבית ומסחר אסור המלווה במרמה והלולכי שולל, האסלאם התחשב בהבדלים האינבינדיאליים בין האנשים מבחינת מידת דבוקתם בדרך היישר והשמירה על זכויות הזול , לכן נקבעו עונשים מרתיעים לסטיות מצרך האל.
כגון: הכפירה , הזנות, שתיית משקאות משכירים ועוד, כן האסלאם קבע עונשים מרתיעים לפגיעות בזכויות האנשים , חייהם כבודם ורכושם : כגון הרצח הגניבה הוצאה הדיבה ההראהת הגזל והשוד, כך שחומרת העונשים הולמת את חומרת הפשעים עצמם.
האסלאם גם קבע וסידר את יחסי הגומלין בין שליטים ונשלטים והטיל על הנשלטים לציית לשליטים כל עוד לא נדרשו להפר מצוות דת ואסר עליהם למרוד בשליטים למניעת נזקים כללים ופרטחחם.
ניתון לחתום ולומר : האסלאם הכיל בניית יחסים ומעשים נכונים בין העבד לבין ריבונו ( אללה) ובין האדם וחברתו בכל תחומי חייו לכל דבר טוב במוסר בנימוסים וביחסים חברתיים וכלכליים יש שורש ומקור באסלאם שהדריך אליו ושידל לרכוש אותו, וכל דבר פסול ומזיק בכל תחומי החיים במוסר ויחסים החברתיים והכלכלה נמצא שהאסלאם אוסר אותו , ומתריע נגדו וכל אלה מוכיחים את שלמות דת האסלאם וטובו בכל צדדיו
והשבח לאללה ריבון העלומות

العبادة في الهرج كهجرة إليّ

عن معقل بن يسار -رضي الله عنه- أن النبي -صلى الله عليه وسلم- قال:

« العبادة في الهرج كهجرة إليّ »

مسلم : الفتن وأشراط الساعة (2948) , والترمذي : الفتن (2201) , وابن ماجه : الفتن (3985).

علم التوحيد هو أشرف العلوم

علم التوحيد هو أشرف العلوم لشرف متعلقه ولهذا سماه أهل العلم ( الفقه الأكبر) وقال النبي صلى الله عليه وسلم : (( من يرد الله به خيراً يفقهه في الدين ))

يقول الشيخ العثيمين رحمه الله
في كتب طالب العلم وفتاوى حول العلم وفوائد

وعلم التوحيد هو أشرف العلوم لشرف متعلقه ولهذا سماه أهل العلم ( الفقه الأكبر) وقال النبي صلى الله عليه وسلم : (( من يرد الله به خيراً يفقهه في الدين )) (45) . وأول ما يدخل في ذلك وأولاه علم التوحيد والعقيدة، لكن يجب على المرء أيضاً أن يتحرى كيف يأخذ هذا العلم ومن أي مصدر يتلقاه، فليأخذ من هذا العلم أولاً ما صفا منه وسلم من الشبهات، ثم ينتقل ثانيا إلى النظر فيما أورد عليه من البدع والشبهات؛ ليقوم بردها وبيانها مما أخذ من قبل العقيدة الصافية، وليكن المصدر الذي يتلقاه منه كتاب الله وسنة رسوله صلى الله عليه وسلم ثم كلام الصحابة – رضي الله عنهم – ثم ما قاله الأئمة بعدهم من التابعين وأتباعهم، ثم ما قاله العلماء الموثوق بعلمهم وأمانتهم، خصوصا شيخ الإسلام ابن تيمية وتلميذه ابن القيم عليهما وعلى سائر المسلمين وأئمتهم سابغ الرحمة والرضوان.

المصدر
http://www.ibnothaimeen.com/all/book...le_17907.shtml

The Scholars speak on the Current Chaos in Egypt

محاضرات ومقالات الشيخ أبي عبد الأعلى حفظه الله على المظاهرات والخوارج للمسلمين عامة وفي مصر خاصة

وقفات مع كلام محمد حسان في أحداث مصر

خرج محمد حسان بتصريح على إحدى القنوات الفضائية يبارك فيه هذه الأعمال و المظاهرات في مصرنا الحبيب ، و كان كلامه يصادم بشكل صارخ أصول أهل السنة و طريقتهم ، فها أنا أنقل بعض فقرات كلامه - مفرغاً من التسجيل الصوتي - و أعلق عليها .

Über die Wichtigkeit und Vorzüge des Tauhid

Über die Wichtigkeit und Vorzüge des Tauhid [Aus Kitabu-t-Tauhid mit Anmerkungen von Sami Strauch] : Der Tauhid, also der Monotheismus, ist das Fundament auf dem der Islam basiert. Und wenn wir versuchen den Qur'an zu verstehen, wird uns klar, dass es keine Sura gibt in der der Tauhid keine Erwähnung findet. Deshalb ist es besonders wichtig mehr über den Tauhid und sein Gegenstück zu wissen.